''Με χωρίς, αλλά και με …'': Τα μιούζικαλ

Φίλοι μου, καλησπέρα σας,

To μιούζικαλ ή μουσικό θέατρο είναι ένα είδος Θεάτρου που περιλαμβάνει τραγούδια, διαλόγους (πρόζα) και χορό. Είναι ένας τρόπος να πεις μια ιστορία και να εκφράσεις το συναισθηματικό περιεχόμενο της, δηλαδή το χιούμορ, το πάθος, τον έρωτα, το θυμό και πολλά άλλα κινητοποιώντας μέσα από το κείμενο, τη μουσική, την κίνηση καθώς και τις τεχνικές πτυχές της ψυχαγωγίας, όπως πχ τα οπτικά εφέ, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ενιαίο σύνολο από το οποίο καμία από τις τέχνες που περιλαμβάνει να μην ξεχωρίζει από την άλλη με κανένα τρόπο.

Αρχίζουμε τη μουσική μας περιπλάνηση στον κόσμο του θεάματος με την εισαγωγή από το musical: "Hello, Dolly"με τον ομώνυμο τίτλο και τον μαγικό Louis Armstrong

♦♦♦♦

1954

Από το musical : "Annie, get your gun" ( Αννυ , πάρε το όπλο σου ) θα απολαύσουμε την Ethel Merman στο: "There's No Business Like Show Business" (Δεν υπάρχει καμμιά δουλειά, σαν τη δουλειά στο θέατρο )

♦♦♦♦

Ο Charly Chaplin υποδύεται τον Calvero, έναν γερασμένο κλόουν ο οποίος πλέον βρίσκεται σε περίοδο παρακμής αλλά παρόλα αυτά εξακολουθεί να μάχεται στον βωμό της προσφοράς γέλιου και χαράς στους άλλους. Ο Calvero θα βρει νόημα ξανά στη ζωή του όταν αποφασίσει να αφοσιωθεί στη θεραπεία μιας όμορφης παράλυτης χορεύτριας, με σκοπό να της χαρίσει και πάλι τη χαμένη της φήμη...

Από την ταινία του Τσάπλιν: "Τα φώτα της ράμπας", ακούμε τον ίδιο στο γουστόζικο: "The Spring Song"

(Το τραγούδι της άνοιξης )

1952

)

♦♦♦♦

"My man" ( Ο άνθρωπός μου ) και Barbra Streisand από το: "Funny Girl" (Ένα αστείο κορίτσι).

♦♦♦♦

"That's Entertainment" ( Να! τι θα πει ψυχαγωγία )

Από το musical: Αυτό είναι το Χόλλυγουντ, με τηN Judy Garland

"You are the Peter " ( Εσύ είσαι ο Πήτερ Παν ) από την ταινία "Hook" και John Williams

♦♦♦♦

"Make 'em Laugh" ( Κάνε τον κόσμο να γελάει ) από τοmusical " Singin' in the Rain" (1952)

*LYRICS*

Though the world is so full of a number things,

I know we should all be as happy as

But are we?

No, definitely no, positively no.

Decidedly no. Mm mm.

Short people have long faces and

Long people have short faces.

Big people have little humor

And little people have no humor at all!

And in the words of that immortal God

Samuel J. Snodgrass, as he was about to be lead

To the guillotine:

Make 'em laugh

Don't you know everyone wants to laugh?

(Ha ha!)

My dad said "Be an actor, my son

But be a comical one

They'll be standing in lines

For those old honky tonk monkeyshines"

Now you could study Shakespeare and be quite elite

And you can charm the critics and have nothin' to eat

Just slip on a banana peel

The world's at your feet

Make 'em laugh

Make 'em...

Make 'em laugh

Don't you know everyone wants to laugh

My grandpa said go out and tell 'em a joke

But give it plenty of hoke

Make 'em roar

Make 'em scream

Take a fall

But a wall

Split a seam

You start off by pretending

You're a dancer with grace

You wiggle 'till they're

Giggling all over the place

And then you get a great big custard pie in the face

Make 'em laugh

Don't you know everyone wants to laugh?

Ah ha ha ha ha ha ha

Ah ha ha ha ha ha

Ah ha ha ha ha ha ha

Ah ha ha ha ha ha ha ha ha

Make 'em laugh, ah ah!

Make 'em laugh

Make 'em laugh!

♦♦♦♦

"They Call The Wind Maria" ( Δώσαν στον άνεμο το όνομα Μαρία ) από το musical του 1969: (Ο δρόμος της Ευτυχίας) (Paint your wagon ) με τον Harve Presnell.

♦♦♦♦

1927 κι ο ερχομός του ομιλούντα κινηματογράφου είναι γεγονός. Ο Ντον και η Λίνα είναι διάσημο ζευγάρι ηθοποιών, αλλά η Λίνα έχει παρεξηγήσει την δημόσια εικόνα τους για έρωτα. Όταν παίζουν σε ένα από τα πρώτα μιούζικαλ, το μεγάλο πρόβλημα είναι η φωνή της Λίνα, που πολύ απλά τσιρίζει.

Το τραγούδι "Singin` in the Rain" μπορεί να έγινε διάσημο από τα χείλη του Gene Kelly κι από αυτή την ταινία, αλλά είναι σύνθεση για την ταινία Χόλιγουντ Ρεβύ (1929).

Ο Gene Kelly ήταν σαράντα ετών όταν χόρεψε μέσα στη βροχή το «Singin' in the rain» για την ομώνυμη ταινία του Stanley Donen. Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτή του η εικόνα θα γινόταν κομμάτι της παγκόσμιας ιστορίας του σινεμά. Το μόνο που ήξερε ήταν ότι είχε προβάρει κιόλας τη σκηνή αμέτρητες φορές και τώρα είχε σαράντα πυρετό.

Η κινηματογραφική εκδοχή είχε και μία δεύτερη ανάγνωση. Το «Τραγουδώντας στη βροχή» αποτελεί μια σπουδή πάνω στην αλλαγή που φέρνει η τεχνολογία στη ζωή. Κι αυτή η προβληματική ξετυλίγεται μέσα από μια υπέροχη ιστορία, που υμνεί τη χαρά, την παιδικότητα που έχει χιούμορ, αυτοσαρκασμό κι έναν δυνατό μύθο. Που έχει επίσης χαριτωμένες εκτός σκηνής ιστορίες, όπως ότι ο Τζιν Κέλι βρεχόταν την ώρα που τραγουδούσε το «Singin' in the rain» όχι μόνο με νερό αλλά και με γάλα, για να γράφει καλύτερα η βροχή στην κάμερα.

Gene Kelly και "Singin` in the Rain" ( Τραγουδώνταςστη βροχή )

1952

♦♦♦♦

"Sunrise Sunset" ( Ξημερώνει – βραδυάζει ) με τον Topolαπό την πασίγνωστη ταινία: "Fiddler on the Roof" ( Ο βιολιστής της στέγης )

♦♦♦♦

"Aldonza" ( Αλντόντζα )

1972.

Το Soundtrack από την ταινία που προτάθηκε για Oscar"Man Of La Mancha" εννοώντας τον Δον Κιχώτη.

Πρωταγωνιστούσαν:

Peter O'Toole, Sofia Loren and James Coco.

♦♦♦♦

Ένας ανεμοστρόβιλος μεταφέρει την Dorothy στη μαγική χώρα του Οz. Εκεί θα συναντήσει το Σκιάχτρο, τον Τενεκεδάνθρωπο και ένα λιοντάρι που του λείπει το θάρρος, και όλοι μαζί θα ξεκινήσουν για να βρουν τον περιβόητο Μάγο, ο οποίος θα κάνει τις ευχές τους πραγματικότητα.

Και λίγος διάλογος από την ταινία:

Σκιάχτρο: (Michael Jackson) : Επιτυχία, φήμη, περιουσία, είναι όλα οφθαλμαπάτες. Το μόνο που υπάρχει είναι η φιλία που μπορούν να μοιραστούν δύο πρόσωπα.

Dorothy (Judy Garland): Πανέμορφο: Ποιος το είπε;

Σκιάχτρο (Michael Jackson): Εγώ.

Από το musical : (The Wizard of Oz) η Judy Garland τραγουδάει το : ( Πέρα από το ουράνιο τόξο) " Over TheRainbow"

LYRICS:

Somewhere over the rainbow

Way up high,

There's a land that I heard of

Once in a lullaby.

Somewhere over the rainbow

Skies are blue,

And the dreams that you dare to dream

Really do come true.

Someday I'll wish upon a star

And wake up where the clouds are far

Behind me.

Where troubles melt like lemon drops

Away above the chimney tops

That's where you'll find me.

Somewhere over the rainbow

Bluebirds fly.

Birds fly over the rainbow.

Why then, oh why can't I?

If happy little bluebirds fly

Beyond the rainbow

Why, oh why can't I?

♦♦♦♦

"Wandering Star" ( Ταξιδιάρικο αστέρι ) από το musical: Ο δρόμος της ευτυχίας (Paint your wagon )

(1968)

Ποιος φαντάζεσθε ότι τραγουδάει…

ο Lee Marvin

♦♦♦♦

Η Mary Poppins είναι μια άψογη σε όλα της γκουβερνάντα που την φέρνει ο άνεμος στο σπίτι των Μπανκς για να αναλάβει την φύλαξη και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών της οικογένειας. Η οικογένεια - μια τυπική εγγλέζικη οικογένεια του 1910- αποτελείται από έναν αυταρχικό και αδιάφορο πατέρα, μια γλυκιά και χωρίς θέληση μητέρα που προσπαθεί να ανακτήσει την χαμένη της αυτοπεποίθηση μέσα από την εμπλοκή της με τις περίφημες σουφραζέτες και δυο παιδιά τον Michael και την Jane διψασμένα για στοργή και κυρίως για ενδιαφέρον. Φυσικά απαραίτητη η παρουσία του υπηρετικού προσωπικού. Η Mary Poppinsσυστήνει στα παιδιά κόσμους μαγικούς και τα οδηγεί σε ανακαλύψεις συγκλονιστικές που θα διαμορφώσουν τον τρόπο σκέψης τους καθοριστικά με αξίες ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ.

Παράλληλα το Κοινωνικό μοτίβο έξω στην Αγγλία είναι ο κλασικός βαρύς Αποικιοκρατικός Καπιταλισμός του 19ου αιώνα, τα πρώτα Κινήματα με το Γυναικείο κίνημα να αναπτύσσεται, τους εργάτες του Λονδίνου, τον βαρύ και αμείλικτο κόσμο των Τραπεζιτών και των μεγαλοαστών της πόλης, το CITY του Λονδίνου να έχει ήδη κάνει την πρώτη του συγκρότηση σαν πόλη και σαν ΤΑΞΙΚΟ μόρφωμα.

Ποιος δεν λάτρεψε την "Mary Poppins";

Εδώ ακούμε την εισαγωγή της ταινίας…

♦♦♦♦

Οι Γάλλοι είναι στην ευχάριστη θέση να πεθάνουν για την αγάπη.

Θα χαρούν τις μονομαχίες.

Αλλά εγώ προτιμώ έναν άνθρωπο που ζει

Και δίνει ακριβά κοσμήματα.

Ένα φιλί στο χέρι

Μπορεί να είναι αρκετά Continental,

Αλλά τα διαμάντια είναι ο καλύτερος φίλος ενός κοριτσιού.

Ένα φιλί μπορεί να είναι μεγάλο

Αλλά δεν θα πληρώσει το ενοίκιο

Στην ταπεινή σας επίπεδη

Ή να σας βοηθήσει στο automat.

Οι άνδρες ψυχρανθεί

Καθώς τα κορίτσια μεγαλώνουν παλιά,

Και χάνουμε όλες τις χαρές μας στο τέλος.

Αλλά πλατεία-cut ή σε σχήμα αχλαδιού,

Τα πετρώματα αυτά δεν χάνουν το σχήμα τους.

Τα διαμάντια είναι ο καλύτερος φίλος ενός κοριτσιού.

! Του Tiffany

Cartier!

Μαύρο Starr!

Frost Gorham!

Μίλα μου Harry Winston.

Πες μου τα πάντα για αυτό!

Μπορεί να έρθει μια στιγμή

Όταν ένα κορίτσι χρειάζεται ένα δικηγόρο,

Αλλά τα διαμάντια είναι ο καλύτερος φίλος ενός κοριτσιού.

Μπορεί να έρθει μια στιγμή

Όταν ένα σκληρό βραστό εργοδότη

Σκέφτεται είσαι απαίσια ωραίο,

Αλλά να πάρει ότι ο πάγος ή αλλιώς δεν ζάρια.

Είναι ο τύπος σας

Όταν τα αποθέματα είναι υψηλά,

Προσέξτε όμως όταν αρχίζουν να κατεβαίνουν.

Είναι τότε που οι εν λόγω παρασίτων των

Πηγαίνετε πίσω στο συζύγους τους.

Τα διαμάντια είναι ο καλύτερος φίλος ενός κοριτσιού.

Έχω ακούσει υποθέσεων

Αυτό είναι απολύτως πλατωνική,

Αλλά τα διαμάντια είναι ο καλύτερος φίλος ενός κοριτσιού.

Και νομίζω υποθέσεις

Ότι θα πρέπει να κρατήσει liaisonic

Είναι καλύτερα στοιχήματα

Αν λίγο τα κατοικίδια ζώα πάρει μεγάλες μπαγκέτες.

Χρόνος κυλά,

Και για τη νεολαία έχει φύγει,

Και δεν μπορείτε να ισιώσει επάνω όταν λυγίσει.

Αλλά άκαμπτο πίσω

Ή σκληρό γόνατα,

Θα σταθεί κατ 'ευθείαν στο Τίφφανι.

Διαμάντια! Διαμάντια!

Δεν εννοώ στρας!

Αλλά τα διαμάντια είναι ο καλύτερος φίλος ενός κοριτσιού.

"Diamonds are a girl's best friend"

(Ο καλύτερος φίλος ενός κοριτσιού είναι τα διαμάντια)

Με την αξέχαστη Marilyn Monroe..

♦♦♦♦

George Gershwin

Πρόκειται για έναν από τους πιο εμπνευσμένους μουσικούς του Νέου Κόσμου, ο οποίος ασχολήθηκε αποκλειστικά με το είδος της τζαζ, γράφοντας ακόμα και συμφωνική μουσική γεμάτη με στοιχεία τζαζ με πολύ μεγάλη επιτυχία, με τραγούδια, μουσικές κωμωδίες ("μιούζικαλς"), μουσική για πιάνο, ακόμα και με όπερες, στηριζόμενος πάντα στο ιδίωμα της τζαζ το οποίο εμπλούτισε και με στοιχεία της κλασικής μουσικής φιλολογίας (και αντιστρόφως!). Αποτέλεσμα είναι μία "λαμπερή" μουσική παραγωγή που έκανε πολλούς ανθρώπους που αγαπούν τη τζαζ να ακούσουν έργα κλασικής φιλολογίας και θιασώτες της κλασικής μουσικής να ακούσουν περισσότερο τζαζ ! Αυτό δεν είναι, απλά, ότι καλύτερο ;

Έφη Αγραφιώτη

Το ότι η μουσική του ρωσοεβραίου μετανάστη George Gershwin [Jacob Gershvin] θα έμπαινε και μάλιστα με άνεση σε μια αίθουσα κλασικών συναυλιών ήταν κάτι ακατανόητο στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Τότε ήταν που ο συνθέτης παρουσίασε για πρώτη φορά το πολύ αγαπητό (στη συνέχεια) στο παγκόσμιο κοινό «Rhapsody in Blue».

Σας μιλώ για μια εκδήλωση στο Aeolian Hall κατά τη διάρκεια της οποίας οι διαπρεπείς συμμετέχοντες, όπως ο Sergej Vasil'evič Rahmaninov και πολλοί τζαζίστες συζητούσαν για την ταυτότητα και το μέλλον της αμερικανικής μουσικής, το 1924.

Η συμφωνική τζαζ της Ραψωδίας του Gershwin ήρθε να απαντήσει, αφού μέσα σε λίγα λεπτά μπόρεσε να καθηλώσει τους πάντες, αν και δεν ήταν καν ολοκληρωμένα γραμμένη στην παρτιτούρα όταν εκείνη την ημέρα παίχτηκε. Ο ίδιος αυτοσχεδίαζε στο πιάνο, οι μουσικοί περίμεναν νεύμα για να τον ακολουθήσουν κοιτώντας μπροστά τους ένα σχεδόν κενό από νότες κείμενο με σημειώσεις. Μοιάζει απίστευτο αλλά έτσι έγινε!

Η νουβέλα «Porgy» του Ντιμπόζ Χέιγουορντ, που περιγράφει την ιστορία ενός ανάπηρου μαύρου πάμφτωχου επαίτη ωρίμασε την ιδέα του «Porgy and Bess » το 1933. Έτσι ξεπήδησε από εκεί η υπέροχη μελωδία του «Summertime», που έχει από τότε καταγραφεί σε τουλάχιστον 2.500 εκτελέσεις και σήμερα αποτελεί κομμάτι ρεπερτορίου ακόμα για τους κλασικούς ερμηνευτές. Βέβαια, για να μην εξωραΐζουμε, η όπερα αυτή που ανέβηκε το 1935 κάθε άλλο παρά άρεσε στους μουσικούς κριτικούς. Μετά από τριών μηνών παραστάσεις ο συνθέτης αποκαρδιωμένος από την σκληρότητα με την οποία επιχειρούσαν να τον απορρίψουν, εγκατέλειψε τον αγαπημένο του χώρο και πήγε να ζήσει στο Χόλυγουντ, όπου και παρέμεινε μέχρι το θάνατό του, το 1937, χωρίς να προλάβει να χαρεί το θρίαμβο που ακολούθησε .

Ήταν ένας άνθρωπος με σεβασμό στη γνώση και την παράδοση, ικανός και ως δημιουργός αλλά και ως μουσικός ερμηνευτής, στο να υποστηρίξει τα έργα του.

Περιοδικό tar Οκτώβριος 2011

Τελευταίο κομμάτι της αποψινής μας εκπομπής το θρυλικό "Summer time" με τις πολυάριθμες εκτελέσεις.

Μια απ’ όλες κι αυτή με τον Sam Cooke.